In memoriam Theo Visser

Theo was na zijn studie Scheikunde aan de TU Delft sinds 1973 verbonden aan het toenmalige Dijkzigt Ziekenhuis. Hij promoveerde aan de afdeling Interne Geneeskunde III in 1980, en met uitzondering van een jaar als Visiting Associate Professor aan Harvard Medical School, is hij sindsdien werkzaam geweest bij en heeft hij leiding gegeven aan de schildkliergroep van het Erasmus MC. Theo werd benoemd als hoogleraar in 1987.

Tijdens zijn carrière heeft hij diverse essentiële ontdekkingen gedaan op het gebied van transport en metabolisme van schildklierhormoon. Zo was hij de eerste die bewees dat schildklierhormoon actief over de celmembraan wordt getransporteerd en ontdekte dat een defect in dit transport leidt tot een tot dan toe onbegrepen klinisch syndroom van verstandelijke beperking en cachexie. Theo is cruciaal geweest in de ontwikkeling van een therapie, die momenteel wordt getest in een internationale klinische trial. Zijn onderzoek heeft op deze manier een enorme impact gehad op patiënten en hun familie wereldwijd.

Het belang van zijn onderzoek blijkt niet alleen uit vele publicaties in high-impact journals, maar ook uit de vele prestigieuze internationale onderscheidingen die Theo de afgelopen jaren heeft gekregen van verschillende Europese en Amerikaanse wetenschappelijke verenigingen, alsmede ook zijn benoeming tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw in 2014.

Theo was niet alleen een persoon met briljante wetenschappelijke ideeën, maar ook iemand die altijd zorgde voor een goede sfeer op het lab, voor iedereen klaar stond, en een mentor was voor velen. We zullen Theo enorm missen.

Wij wensen zijn naaste familieleden heel veel sterkte.

Namens het NVE bestuur